اعلامیه موجودیت
شورای موقت
کارگران
مجتمع های
پتروشیمی ماهشهر
منطقه
ویژه اقتصادی
ماهشهر با
احتساب دو مجتمع
قدیمی ،
پتروشیمی
رازی و بندر امام ( ایران
و ژاپن سابق ) 20
مجتمع را شامل
می شود . این
منطقه از
اواخر دهه 40 با شروع
بکار
پتروشیمی
رازی فعالیت
صنعتی خود را
آغاز کرده است
و امروز قدیمی
ترین منطقه
صنعتی
پتروشیمی در
خاورمیانه
محسوب میشود . تا
دو سال قبل ،
تعداد
کارگران
شاغل
در مجتمع های
منطقه که به
تولید رسیده و
یا در حال
ساخت بودند ،
به بیش از 50000
نفر
بالغ میگردید
که در پی
بحران
اقتصادی دوسال
گذشته و
اخراجهای پشت
سر هم ،
به
30000 نفر تقلیل
یافته است و
به معنی واقعی
تر یعنی در طی
دوسال گذشته
در حدود 20000
نفر
کارگر در این
منطقه ، اخراج
و از کار
بیکار شده اند
. اخراج
کارگران به بهانه های
مختلف صوزت
گزفته که عمده
آن پایان یافتن
دوره ساخت
کارخانجات از
طرف سرمایه
داران و
شرکتها مطرح
شده است . اخراجها
، عمدتا با
مقاومتهای
زیادی از سوی کارگران
مواجه بوده
است و امروزه
هم ، همچنان ادامه
دارد . در
دوران انقلاب 57
، این
منطقه از
مناطقی بود که
فعالین
کارگری ، با
تشکیل شورای
کارگران
پروژه ای دست به ایجاد
تشکلی برای
متحد کردن
کارگران زده که
این شورا
سخنگوی
کارگران بوده
و نماینده
خواستهای
برحق کارگران
در انقلابی شد
که اساسش
کارگر بود و
کارگر به
عنوان
ستون
فقرات انقلاب
علیه رژیم شاه
به حساب میآمد
. فعالین آن
سالها امروز
یا در میان
مانیستند
و یا بازنشست
شده اند . بنابراین
امروز ، اکثر
فعالین
کارگری ، فعالین جوانی
هستند که
تجربه گذشته
را ندارند و
تاریخ آن دوره
را از فعالین
باسابقه
شنیده
و
آموخته اند . این
فعالین به
عنوان
نماینده
خواستهای
مختلف کارگران
در دل مبارزه برای
خواستهای
مختلف ، از
جمله پرداخت
حقوق معوقه و
متحد کردن
کارگران برای
مقابله
با
سیاستهای
اخراج سازی
سرمایه داران
منطقه و دولت
حامی آنها ،
پرورش یافته
اند . در
ماهها و
سالهای گذشته
، بارها این
فعالین با
دادن نامه
حمایتی از
مبارزات
کارگران
سایر مناطق
ایران ، اراده
خودشان را بنمایش
گذاشته اند .
امروز
در دل شرایط
جدید سیاسی
بوجود آمده در
جامعه ایران ،
ما بخشی از
این فعالین
، تصمیم به
تشکیل شورای
موقت کارگران مجتمع
های پتروشیمی
ماهشهر گرفته
و این شورا
را به عنوان
تشکلی پایه ،
برای متشکل
نمودن کارگران
منطقه اعلام و
بیانیه زیر را به
عنوان بیانیه
شورا و
خواستهای
کارگران این
منطقه باطلاع
عموم می
رسانیم و از همه
کارگران
میخواهیم که
در پخش و
توزیع هر چه
بیشتر این
بیانیه و
خواستها در
میان کارگران ،
خانواده ها و
مردم بکوشند . با
این امید که
روزی با مجمع
عمومی های
صدها و
هزاران نفره
در محیطهای
کارگری و
محلهای زندگی
کارگران ،
شاهد شکل گیری
شوراهای
علنی
در منطقه
باشیم . قطعا
انروز دور
نیست .
بیانیه
شورای موقت
کارگران
مجتمع های
پتروشیمی
منطقه ویژه
اقتصادی
ماهشهر
١-با
توجه به شرایط
حاد اقتصادی و
سیاسی موجود در
ایران زندگی
کارگران با مخاطرات
جدی روبرو شده
و از آنجا که
کارگر در ایران
از هیچگونه
تشکلی برای
طرح و دفاع
از خواسته
هایش ندارد ،
لذا :
ما
کارگران
خواهان حق
ایجاد تشکل و
داشتن چنین
ظرفی برای طرح
و دفاع از
خواستهای
برحق
هر روزه مان
هستیم و این
تشکل همانا ،
مجمع عمومی
کارگران در
کارخانه و یا
محل زندگی
مان است . مجمع
عمومی کارگری
، با توجه
نیاز کارگران
برای دفاع از
شرایط کار
، زندگی
و معیشت
میتواند و
باید تشکیل
شود .
٢-ما
خواهان تعیین
حداقل دستمزد
کارگران برای سال
1389 ، توسط
شورائی متشکل
از نمایندگان
کارگران و
دولت و بر
اساس میزان تورم
اقتصادی روز ،
و به میزان حد
اقل یکمیلیون
تومان و با
توجه به اعلام
خط فقر از طرف
مسئولین و
ارگانهای
دولتی هستیم . در روزهای
پایانی سال 1388
این خواست را
باید به نیروی
متحد کارگران به
کارفرمایان تحمیل کرد .
٣- اعتراض
و اعتصاب حق
کارگران است . هیچ
کارگری را
نباید بدلیل
اعتصاب و
اعتراض
دستگیر و
زندانی کرد . در
شرایطی که
کارگران در
گروههای دهها
و صدها نفره
از محیطهای
کار اخراج
میشوند ،
کارگر جز
استفاده از
ابزار اعتراض
و اعتصاب چاره
دیگری
، برای
دفاع از زندگی
اش ندارد .
٤-ما
خواهان آزادی
تمامی
زندانیان
سیاسی و کارگران
زندانی هستیم .
هم اینک
دهها
رهبر کارگری و
از جمله منصور
اصانلو و ابراهیم
مددی اعضای
هیئت مدیره
سندیکای
کارگران
شرکت واحد و
علی نجاتی از
اعضای هیئت مدیره
سندیکای
کارگران هفت
تپه در
زندان
هستند که باید
بدون قید و
شرط آزاد شوند
، این کارگران
برای دفاع از
حقوق کارگران
مبارزه کرده
اند و نباید
به این دلیل و
هر دلیل مشابه
دیگری در
زندان
بمانند
. ما همچنین
خواهان آزادی
دستگیرشدگان
اعتراضات 8
ماهه گذشته
هستیم .
٥-ما
خواهان
پرداخت
حقوقهای
معوقه
کارگران شاغل
در کارخانجات
هستیم .
٦-ما
خواهان توقف
اخراج
کارگران از
محیطهای کار
هستیم .
٧-ما
خواهان لغو
مجازات اعدام
و از جمله
اعدام زندانیان
سیاسی مانند
فرزاد
کمانگر
، معلم زندانی
هستیم .
با
توجه به شرایط
اقتصادی این
منطقه و ثروت
بی حد و حصری
که از این
منطقه به جیب سرمایه
داران ایران و
جهان سرازیر
میشود ، تحقق
این خواستها و
بویژه حفظ کار
و تامین
معیشت و زندگی
کارگران
کاملا امری
قابل تحقق
بوده و
بدینوسیله از
مسئولین امر در منطقه
خواسته میشود
که به این
خواست کارگران
رسیذگی کرده و
عملی نمایند .
شورای
موقت کارگران
منطقه ویژه
اقتصادی پتروشیمی
ماهشهر
8/12/88
رونوشت
: به کلیه
سازمانها ،
اتحادیه ها و
سندیکاها و احزاب
کارگری ایران
و جهان